''Ben je gek geworden?''

Grizzly instinct 100 trail run

100 kilometer? Ben je gek geworden? Deze vraag heb ik vaak gehoord toen ik mij in 2019 had ingeschreven voor de Grizzly Instinct 100 trail run. Een trail run (hardlopen door de natuur) van 100 km en ook nog eens de zwaarste qua hoogtemeters (3000 in totaal). Deze wedstrijd werd namelijk gehouden in Limburg, het meest heuvelachtige landschap in Nederland met ook nog eens de hoogste heuvel die alom bekend is onder veel sporters: de Vaalserberg.

In 2019 was ik net pas terug in Nederland nadat ik ruim 6,5 jaar in Ierland had gewoond en deze periode had afgerond met een paar maanden reizen door Zuidoost-Azië. Eenmaal terug in Nederland moest ik mijn leven weer opbouwen. Ik had geen baan en de meeste ‘oude’ vrienden uit Nederland waren inmiddels hun eigen weg gegaan. En mijn ‘nieuwe’ vrienden zaten uiteraard allemaal in het buitenland.

Daarom was ik in januari 2019 maar begonnen met hardlopen en toen ik dit eenmaal in de bossen ging doen (trail running dus) was ik verkocht. Ik had een nieuwe passie gevonden! Gelukkig kwam ik niet veel later in aanraking met B&P Professionals en vond ik via hen een nieuwe baan bij de Rabobank. Uiteindelijk ben ik bij de Rabobank ook mijn nieuwe vriendin tegengekomen. Gelukkig het leven in Nederland dus toch aardig snel weer opgebouwd!
 

Mede dankzij de steun van mijn vriendin en mijn eigen drive om grenzen te verleggen had ik mij dat jaar nog ingeschreven voor de Grizzly 100, die plaats zou vinden in oktober van dat jaar. ‘Ben je gek geworden?’, vroegen de meeste mensen aan mij als ik met hen hierover sprak. Je bent nog niet eens 1 jaar bezig, dus dit is echt niet mogelijk. Van 0 naar 100 km in 10 maanden? Je krijgt spijt en gaat jezelf blesseren. Misschien dacht ik, maar misschien ook wel niet. In ieder geval was mijn vriendin ook gek genoeg om in mij te geloven en ik wist dat ik met de juiste mindset dit doel zou kunnen bereiken.
 

In oktober 2019 was het dan zover. Ik stond aan de startlijn van de 100KM race. Het was 6:00 in de ochtend en nog donker toen het startschot werd gegeven. Ik was eerder dat weekend al met mijn ouders en vriendin naar het nabij gelegen Valkenburg vertrokken. De tijdslimiet die voor deze race stond was 18 uur en mijn ouders en vriendin zouden mij gedurende deze tijd helpen om de race uit te lopen.

Toen het startschot eenmaal was gegeven, kuste ik mijn vriendin, zwaaide ik naar mijn ouders en begon ik te rennen. Door de bossen in het donker met een hoofdlamp en over de heuvels onder het heldere maanlicht. Dit samen met een paar andere gekken die zich ook hadden opgegeven. Het was een geweldige ervaring.

Mijn ouders en vriendin stonden mij op te wachten bij iedere verzorgingspost (zo’n 25 km uit elkaar) en zij zorgen ervoor dat ik het hoognodige voedsel en drinken kreeg, maar ook mentale steun. Vooral mijn vriendin heeft mij echt gesteund en er doorheen geholpen. Na ongeveer 65 km zat ik op mijn limiet, maar dankzij haar steun heb ik daarna nog bijna een volle marathon gelopen. Ik had letterlijk alles gegeven en ben gefinished met een tijd van 17:58:38. Gelukkig net onder de 18 uur tijdslimiet, anders was het voor niets geweest. Ik kwam sprintend de finish over om de tijd te redden en het was echt op het nippertje. Meer hierover lezen kun je op: De 2019 Grizzly trail, mijn eerste 100km race.

De enigen die nog tot het eind geloofden dat ik het toen zou redden, waren mijn vriendin en ikzelf. Mijn vriendin is dat jaar ook begonnen met trailrunnen en heeft al meerdere halve marathons gelopen. Helaas heeft ze een auto-immuun ziekte, coeliakie. Door deze aandoening kan ze geen gluten eten en dit kan op termijn zelfs dodelijke gevolgen hebben. Ook is ze vaak erg moe. Ondanks dat heeft ze toch die prestaties neergezet.

Omdat ik zo trots op haar ben, heb ik besloten om in 2020 nogmaals de 100 KM te rennen en dit dan te koppelen aan een geldinzamelingsactie voor De Vereniging voor Coeliakie. Zodat zij het geld kunnen gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek naar Coeliakie en dat hopelijk hier een remedie voor wordt gevonden. Hiervoor ben ik een samenwerking gestart met de Nederlandse Vereniging Coeliakie (NCV) en gelukkig wil ook B&P professionals mij hierin steunen. Zij staan achter mij als sponsor en ik geloof dat met hun en jullie hulp ik mijn doel kan bereiken om in 2020 voldoende geld in te zamelen voor de strijd tegen Coeliakie!

Alvast bedankt voor jullie support!

Danny van Haren